اینُمُتوُ سِیفو (۱۸۱۵-۱۷۳۲)
۱
چهره‌ٔ ثابتِ عروسک‌ها
و من
جز سال‌خوردن
چه می‌توانستم کرد؟
۲
پرنده‌ای دور
پرواز می‌کند به درون ابر
شکمش: سفید
۳
می‌تکاند خاک را
از موی پریشانش
کشتی‌گیر بازنده
۴
حتی آن بادبزن کرم‌خورده هم دل‌انگیز است
اولین لباس‌های تابستان
سوگیتا هیساجوُ (۱۹۴۶-۱۸۹۰)
۱
خارش لثهٔ کودک:
گاز می‌گیرد
نوک پستانم را
آسمان غبارآلود بهار
۲
باران پاییز
در نور لامپ
خیاطی می‌کنم
و می‌آموزم به کودکم
هجی کردن را
کاتسورا نُبوکوُ (-۱۹۱۴)
۱
برف بر پنجره
از تن عریان زن
سر می‌رود
آب گرم از تشت
۲
آن‌سوی تاریکی:
آن‌جا که برهنه می‌کنم
زنبقی شکوفه‌داده را
هاشیمُتوُ تاکاکوُ (۱۹۶۳-۱۸۹۹)
۱
به زمین می‌نگرم
و می‌شنوم بوی نفس‌هایم را
در وادی برف‌اندود
۲
موهای شستهٔ نم‌دار
در همان آفتاب
زنبور مُرده‌ای
۳
در آفتاب سوزان
نردبانی
که می‌برد، یکی
به عمق سایه‌ای
۴
گهوارهٔ کودک
کنار موج‌های دیوانهٔ دریا
تابستان
تاگامی کیکوشا (۱۸۲۶-۱۷۵۳)
آن گریهٔ نخست
آرزوی من نبود
فاخته‌ای در کوهستان
تِسوجی مُمُکی (۱۹۶۳-۱۸۹۹)
کرم‌های سبز ابریشم
یکی له شده‌ست
مابقی
همچنان در حرکت