نه اشکت در دلِ مردم اثر کرد
نه لبخندت مسرّت بود ما را

بدا آبی که با آن مسح کردی
بدا آن دم که آلودی هوا را

به آتش مژدگانی داد، شیطان
که خاک اندر گرفت آن بی‌حیا را

خوشا خشتی که بالینِ تو کردند
خوشا مرگی که شُکر آرَد خدا را

دی ۱۳۹۹