و آنان را که کشته‌اید، مُرده نپندارید
و آنان را که شبانه خاک کردید وُ کسی خبر نشد
و آنان که با طناب
تیغ وُ تفنگ وُ چوب
و بعضی امضا نمی‌کردند
گفتید
«مث اینکه نمی‌خوای همکاری کنی!»
جواب هم که لابد خاطرتان هست:
– بیلاخ!
مُرده نپندارید
و خاک را
و میوه‌هایی که می‌خورید
و مرغی که به نیش کشیده‌اید وُ
– بسم الله اخوی! بسم الله!
و حتماً همه‌تان هر شب -هر شب وُ هر شب-
به آن روز فکر می‌کنید:
آن روز که سراسیمه
مشغولِ پاک کردنِ علائم‌‌اید،
با بلیطی در جیب وُ
دست عیال وُ توله‌سگ‌هاتان در دست:
– و هاجَروا!
اما یادتان نرود آنان را
آنانِ در خاک را
آنان را که میوه وُ دانه می‌شوند
و می‌روند در رگ
در سلول‌هایتان سنگر می‌گیرند
و بعد…
آن روز که ناگزیر:
– به خدا من نبوده‌ام
– باور کنید ما نبوده‌ایم
ها که کنید
می‌فهمیم
و ها که می‌کنید
گریه رهامان نمی‌کند
۱۳۹۷